Sanişer&Bela - Affet

Bela

öyle günler oldu ki bir anda yıktım herşeyi
uykusuz düşünceler yaşarken ölmek işte bu
sabrı taşla besledim ben rüzgar oldum esmedim
okyanus derin gelir küçük bir derde küsmedim
al bu tacı krala ver ve kim dokunsa kırılır el
mutlu olmamış bela ve hiçte görmemiş gülen
enkaz altı can çekiştim durmayın be saldırın
herkes aynı lafla kahin dost deyin inandırın
devran aynı dönmemiş ve kervan aynı ölmemiş
döndüm özüme bilmeden de sigaralarsa sönmemiş
defter elde söz yazarken ağlamak mı çaredir
beni bir tablo hapsetti bunada hep kader denir
bastı efkar yine beni hep cihatta dile beni
ömrüm üç kural bilir ve istemezsin görmek
doğdu büyüdü diğeri neydi yani hep yaşarken ölmek
onca dertle yanlış oldum yaradanım sen affet

Şanışer

nasip kıyamet allahım yarat benimle cümleler kanım
silah bi laf miladı bestelerime kanla ter
basit misaldi sevgi sahi çekse vatanım abi der
bir dakka vahiy geldi gari safiyat tedaviler
esaret istilası saklı kentimin sokakları
dilencilerce gaspa kurban ademin konakları
tek kez ? demekki sahibim savaşta vurulu
gözlerinde böl genelgeler delince hakları
ben demiştim paranla ben değiştim
zamanla istemiştin sen anla bir deyiştin
teninde belki hiç kim yazarsa dinlemiştim
nasılsa dinlemiştim susardı gözlerim ben ağlayınca
gelmemiştin hatırla yok demiştin
zamanı çok geçirdim yanında ben de piştim
hayatı çözmedim ki güdünce öldü kalbim ağrılarda
martılar uçar gider şarampolünde cennetim
bugünlerde seni özledim biraz yenildim kendime
gözümden düştün damladın yine gelmedin gömdüm kalbime